Μπίλι Πόρτερ: Τα άβολα Χριστούγεννα και η στήριξη του πρίγκιπα Ουίλιαμ μετά την περιπέτεια υγείας

Ο Μπίλι Πόρτερ και ο πρίγκιπας Ουίλιαμ αποτελούν -αν μη τι άλλο- ένα απίθανο δίδυμο. Ο τραγουδιστής και ηθοποιός έχει “χτίσει” μια ιδιαίτερη σχέση με τον κληρονόμο του βρετανικού θρόνου και όλα ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2025.

Ήταν Σεπτέμβριος όταν ο Πόρτερ έδωσε μια μεγάλη μάχη με τη σηψαιμία αποτέλεσμα της οποίας ήταν να κατέβει άρον άρον η παραγωγή του “Cabaret” στο Μπρόντγουεϊ. Τα πράγματα -ευτυχώς- πήγαν καλά και έγιναν ακόμα καλύτερα όταν ο καλλιτέχνης έλαβε μια επιστολή από το Παλάτι του Κένσινγκτον. «Άκουσε ότι ήμουν άρρωστος και μου έστειλε μια κάρτα που μου ευχόταν ταχεία ανάρρωση», είπε ο Πόρτερ στο αμερικανικό HELLO.

«Η καλοσύνη και η παρουσία του δεν έχουν όρια»

Μπίλι και Ουίλιαμ γνωρίστηκαν το 2024 στη Νότια Αφρική στο πλαίσιο του Prince's Earthshot Prize, του ετήσιου παγκόσμιου περιβαλλοντικού βραβείου που ιδρύθηκε το 2020 από τον Πρίγκιπα και τον Σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο και στόχο του έχει να αναδείξει καινοτόμες λύσεις που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές προκλήσεις του πλανήτη.

Από πολλές απόψεις, οι δύο άντρες δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί! Ο Μπίλι μεγάλωσε στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια, σε μια φτωχή και αυστηρή οικογένεια Πεντηκοστιανών και πάλεψε σκληρά για να γίνει ηθοποιός. Αντίθετα ο Ουίλιαμ είναι ένας άνθρωπος που όλη του η ζωή ήταν σχεδιασμένη και προγραμματισμένη από τότε που γεννήθηκε.

«Ο Ουίλιαμ είναι πολύ προσγειωμένος, πολύ ευγενικός και πολύ παρών σε όλους γύρω του ανά πάσα στιγμή. Κάνει μια πολύ δύσκολη δουλειά και του βγαίνει απλά και εντελώς αβίαστα. Ένιωσα τόσο ταπεινός και ευλογημένος που παρουσίασα το βραβείο Earthshot στο Κέιπ Τάουν. Η καλοσύνη και η παρουσία του δεν έχουν όρια», λέει ο ηθοποιός.

«Ντύσου για τη δουλειά που θέλεις, όχι για τη δουλειά που έχεις»

Ο ηθοποιός, ο οποίος έγινε ο πρώτος ομοφυλόφιλος μαύρος άνδρας που κέρδισε ένα βραβείο Emmy το 2019 για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη δραματική σειρά “Pose”, έχει καταφέρει να επιβάλλει την παρουσία του στη βιομηχανία του θεάματος και όχι να αλλάξει τον χαρακτήρα του. Βέβαια αυτό δεν συνέβη από τη μια μέρα στην άλλη!

Ο Πόρτερ λέει πως εκφράζεται μέσω των ρούχων που φοράει και το ντύσιμο γι’ αυτόν δεν είναι κάτι άλλο παρά ελευθερία της έκφρασης. «Εκφράζει την ελευθερία μου ως μαύρου, queer άντρα σε αυτή τη γη, όπου μπορώ να αγαπώ τον εαυτό μου άνευ όρων. Τα ρούχα μου είναι μια προέκταση της τέχνης μου. Στόχος μου είναι να αποπνέω αυτοπεποίθηση, να εκφράζω αγάπη και να είμαι ένα κινούμενο έργο τέχνης για όσους μπορεί να μην είναι ακόμα τόσο θαρραλέοι όσο εγώ.

Η θεία μου η Ντόροθι έλεγε: “Ντύσου για τη δουλειά που θέλεις, όχι για τη δουλειά που έχεις” και αυτό ακριβώς κάνω. Πρέπει να δείχνεις όμορφος κάθε φορά που φεύγεις από το σπίτι κι αυτό δεν μου είναι βάρος. Το κάνω όλη μου τη ζωή, οπότε μου είναι δεύτερη φύση. Δεν ξέρω πραγματικά άλλον τρόπο.

Στην καθημερινότητά μου, συνήθως επιλέγω ένα θέμα ή μια ιδέα και το κάνω αυτό για μια σεζόν. Η άνοιξη και το καλοκαίρι είναι πολύ διαφορετικά από το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Δεν χρειάζονται πολλά διαφορετικά είδη ρούχων. Έχω απλώς μερικά απαραίτητα κομμάτια, αυτά φοράω συνέχεια, τα συνδυάζω σωστά και δείχνω ωραίος. Επειδή ακόμα αναρρώνω από ένα μικρό πρόβλημα υγείας, δεν έχω πολλή ενέργεια. Φέτος τον χειμώνα λοιπόν θα φορέσω κάτι πλεκτές φόρμες. Σκοπεύω να είμαι υπέροχος και λειτουργικός».

Η αμήχανη σχέση του με τα Χριστούγεννα

Πώς είναι άραγε να παίζεις σε χριστουγεννιάτικη ταινία, αλλά ταυτόχρονα να μην τρελαίνεσαι με τα Χριστούγεννα; Ο Πόρτερ πρωταγωνιστεί ως το Φάντασμα των Τωρινών Χριστουγέννων στο “Christmas Karma”, τη διασκευή του κλασικού έργου του Καρόλου Ντίκενς “A Christmas Carol” που σκηνοθέτησε η Γκούριντερ Τσάντα, αλλά η σχέση του με τις γιορτές δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς. «Μεγάλωσα πολύ θρησκευόμενος. Πιστεύω ότι η θρησκεία είναι ανθρωπογενής, η πνευματικότητα είναι θεϊκή. Έτσι, όταν έφυγα από τη θρησκεία αυτές οι παραδόσεις διαλύθηκαν. 

Η εμπορικότητα των Χριστουγέννων με τρελαίνει πραγματικά. Μπορεί να είναι μια πολύ αγχωτική περίοδος για πολλούς ανθρώπους. Υπάρχει αυτή η απεγνωσμένη, αναγκαστική ευτυχία που έρχεται με τα Χριστούγεννα, την οποία δυσκολεύομαι να διαχειριστώ. Έτσι, δεν υπήρξα ποτέ πραγματικά ο τύπος των Χριστουγέννων με την παραδοσιακή έννοια, αλλά νομίζω τελικά ότι αυτό αλλάζει επειδή παίζω σε μια χριστουγεννιάτικη ταινία. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος γι' αυτό. Το γεγονός ότι μπορώ να είμαι μέρος της εμπειρίας των Χριστουγέννων με κάνει χαρούμενο. Οπότε, ποιος ξέρει, μπορεί τελικά να είμαι ο τύπος που αγαπά τα Χριστούγεννα».

Το Χόλιγουντ αλλάζει, αλλά δεν ρισκάρει

Ο ηθοποιός αναφέρθηκε και στην αλλαγή που έχει επέλθει στο Χόλιγουντ, που πλέον μοιάζει να είναι πιο δεκτικό στη διαφορετικότητα. Σε ένα πράγμα δεν αλλάζει ποτέ, στο χρήμα! «Ως 56χρονος μαύρος ομοφυλόφιλος της εκκλησίας που μπήκε σε αυτήν την αγορά τη δεκαετία του ’80, παρατηρώ πως έχει υπάρξει τεράστια αλλαγή. Το γεγονός ότι μιλάω αυτή τη στιγμή και ο κόσμος με βιώνει ως τον πλήρη αυθεντικό μου εαυτό, είναι η αλλαγή και είναι μαγικό να είσαι μέρος αυτής της αλλαγής. Έχουμε όμως ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας.

Γενικά η βιομηχανία αποφεύγει το ρίσκο. Πρέπει πάντα να ακολουθείς το χρήμα, οπότε αν κάποιος κάνει μια μεγάλη κίνηση στο Χόλιγουντ και πετύχει, είναι ιδιοφυία. Αν όμως κάνεις μια μεγάλη κίνηση και αποτύχεις, τις περισσότερες φορές σε απολύουν! Αυτό δημιουργεί έναν στάσιμο φόβο στις καρδιές και στα μυαλά των ηγετών αυτής της βιομηχανίας. Πρέπει να διδαχθούν να είναι προσεκτικοί για την επιβίωσή τους. Είναι λοιπόν μια συνεχής εξέλιξη στην οποία είμαι ευγνώμων που συμμετέχω και ελπίζω να συνεχίσω να είμαι μέρος αυτής».